In de officiële kalender van Iran is 17 mei (27 Ordibehesht volgens de Iraanse kalender) uitgeroepen tot “Dag van Communicatie en Publieke Relaties”. Sinds 2005 herinnert deze benoeming ons eraan dat Publieke Relaties in Iran niet slechts een eenvoudige administratieve eenheid zijn, maar een strategisch beroep dat het lot van organisaties, instellingen en zelfs de samenleving kan veranderen. Maar de fundamentele vraag is: wat is de huidige staat van Publieke Relaties in Iran en welke toekomst kan ervoor worden uitgetekend?
In dit artikel probeer ik, op basis van mijn ervaringen, observaties en activiteiten in de media- en public relations-sector, een helder beeld te schetsen van de huidige realiteit en de vooruitzichten; een beeld dat noch overdreven, noch ontmoedigend is, maar een realistische analyse gebaseerd op gegevens en werkelijke trends.
De huidige situatie van Publieke Relaties in Iran: van identiteit tot functie
Wanneer ik spreek over Publieke Relaties in Iran, is het eerste dat opvalt de onduidelijkheid in de definitie van de aard en de functie van dit beroep. In veel organisaties wordt public relations nog steeds beperkt tot het publiceren van nieuws, het drukken van brochures of het maken van content op sociale netwerken. Deze oppervlakkige benadering verwijdert public relations van hun strategische rol – het beheren van relaties met stakeholders en doelgroepen – en creëert een aanzienlijke kloof tussen wetenschappelijke verwachtingen en praktische prestaties.
Volgens mij moet Publieke Relaties in Iran, als het wil terugkeren naar zijn ware missie, drie fundamentele vragen opnieuw bekijken:
-
Wat zijn public relations? (essentie)
-
Waarom public relations? (existentiële filosofie)
-
Hoe public relations? (instrumenten en methoden)
Zonder duidelijke antwoorden op deze drie vragen zullen Publieke Relaties in Iran altijd reactief blijven en niet in staat zijn een proactieve rol te spelen in communicatiebeheer.
Geschiedenis van Publieke Relaties in Iran
Publieke Relaties in Iran hebben een geschiedenis van bijna 90 jaar; de eerste PR-afdelingen werden opgericht in de jaren 1950 binnen overheidsinstellingen. Toch is het ons, ondanks deze lange traditie, nog steeds niet gelukt een uniforme en gestandaardiseerde definitie te formuleren van de rol van dit beroep. Onze historische ervaring zit vol met pieken en dalen: van de eenzijdige propaganda in het verleden tot de gefragmenteerde pogingen tot professionalisering in de afgelopen decennia. Deze geschiedenis laat zien dat Publieke Relaties in Iran wel leeftijdsvolwassen zijn geworden, maar nog steeds ver verwijderd zijn van professionele en structurele volwassenheid.
Belangrijkste uitdagingen van Publieke Relaties in Iran
1. De kloof tussen onderwijs en praktijk
Op universiteiten wordt public relations onderwezen op verschillende niveaus, maar afgestudeerden beschikken meestal niet over praktische vaardigheden. Velen van hen zijn onbekend met de echte omgeving van organisaties, publieke opinie, media en crisismanagement. Deze kloof tussen onderwijs en praktijk is een van de oorzaken van de achterstand van Publieke Relaties in Iran.
2. Staatsgerichtheid en propaganda-denken
De realiteit is dat Publieke Relaties in Iran sterk beïnvloed worden door de visie van de staat. In veel overheidsinstellingen zijn PR-afdelingen meer veranderd in “propagandamiddelen” dan in “bruggen tussen het volk en de organisatie”. De mensgerichte filosofie, die de basis vormt van moderne PR, is naar de achtergrond verschoven en vervangen door een eenzijdige en propagandistische benadering.
3. Fragmentatie en gebrek aan professionele eenheid
Een ander groot probleem van Publieke Relaties in Iran is het ontbreken van een samenhangende en uniforme structuur. Elke organisatie volgt haar eigen weg, zonder duidelijke standaarden om de rol en missie van PR te definiëren. Deze fragmentatie heeft ertoe geleid dat we geen nauwkeurige evaluatie kunnen maken van de prestaties van PR op nationaal niveau. Bovendien vormen de veelheid aan beroepsverenigingen, waarvan vele hun communicatieve missie uit het oog zijn verloren en enkel functioneren als bijeenkomsten van veteranen of ondoorzichtige financiële netwerken, de grootste interne bedreiging voor Publieke Relaties in Iran.
4. Zwakte in crisismanagement
Crisismanagement is een gebied waar de zwakte van Publieke Relaties in Iran duidelijk naar voren komt. Tijdens sociale, gezondheids- of economische crises traden PR-afdelingen meestal op als ontkenners of propagandisten in plaats van als beheerders van de publieke opinie. Terwijl de belangrijkste missie van PR in een crisis juist transparante informatievoorziening, psychologische geruststelling en het versterken van publiek vertrouwen zou moeten zijn. Publieke Relaties in Iran moeten verder gaan dan late en tijdelijke reacties en zich richten op crisisvoorspelling en communicatiescenario’s.
5. Zwakte in het creëren van effectieve content
Hoewel moderne communicatiemiddelen en sociale netwerken enorme kansen hebben geboden voor Publieke Relaties in Iran, is de zwakte in het creëren van aantrekkelijke en effectieve content nog steeds zichtbaar. In veel PR-afdelingen blijft contentproductie een repetitieve en oppervlakkige taak, zonder creativiteit, onderzoek of gebruik van nieuwe technologieën zoals kunstmatige intelligentie.
6. Gebrek aan specialisten en professionele training
Vandaag de dag wordt Publieke Relaties in Iran geconfronteerd met twee soorten personeel: enerzijds managers die zonder voldoende expertise en enkel door politieke aanbevelingen worden benoemd; anderzijds jonge afgestudeerden die academische kennis hebben maar geen kans krijgen hun vaardigheden te laten zien. Deze kloof heeft verhinderd dat het menselijk kapitaal in Publieke Relaties in Iran zich volledig kan ontwikkelen. De enige oplossing is het opzetten van een professioneel rangschikkingssysteem en het organiseren van voortdurende trainingen, zodat specialisten kunnen groeien en deelnemen aan besluitvorming.
Publieke Relaties in Iran en publieke opinie
Geen enkele public relations kan in een vacuüm bestaan. Publieke opinie is de fundamentele basis van Publieke Relaties in Iran. Maar de realiteit is dat we in veel gevallen, in plaats van de dialoog met de publieke opinie, hebben geprobeerd deze te negeren of te controleren. Deze aanpak levert niet alleen geen resultaten op, maar vernietigt ook vertrouwen. Publieke Relaties in Iran moet erkennen dat publieke opinie een nationaal kapitaal is; hoe meer respect we ervoor tonen, hoe sterker het sociale kapitaal van het land wordt.
Publieke Relaties in Iran en sociale media
De opkomst van sociale media heeft alles veranderd. In het verleden kon PR berichten van boven naar beneden en eenzijdig overbrengen, maar vandaag werkt dit model niet meer. In de omgeving van sociale netwerken is het publiek niet alleen ontvanger van boodschappen, maar ook producent van content. Als Publieke Relaties in Iran succesvol wil zijn, moet het leren hoe het kan samenwerken met het publiek, en niet alleen de boodschap van de organisatie verspreiden.
Publieke Relaties in Iran en organisatorische transparantie
Een van de belangrijkste eisen van de bevolking aan organisaties en instellingen is transparantie. Helaas hebben Publieke Relaties in Iran in veel gevallen eerder de rol gespeeld van verhuller of zelfs censor, in plaats van transparantie te bevorderen. Deze aanpak is verkeerd, want in de moderne wereld blijft niets voor altijd verborgen. PR moet de drager van transparantie zijn en in staat zijn tijdig juiste en nauwkeurige informatie aan de samenleving te verstrekken.
Publieke Relaties in Iran en maatschappelijke verantwoordelijkheid
In de moderne wereld beperken public relations zich niet alleen tot organisatorische communicatie. Een van de belangrijkste missies is om een rol te spelen op het gebied van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Publieke Relaties in Iran moet verder gaan dan het niveau van boodschappen doorgeven en fungeren als de morele en sociale arm van de organisatie; dat wil zeggen, reageren op de zorgen van de samenleving, het milieu beschermen, kwetsbare groepen ondersteunen en een menselijk imago van de organisatie opbouwen.
Toekomstvisie voor Publieke Relaties in Iran
Ondanks al deze uitdagingen zie ik de toekomst van Publieke Relaties in Iran niet somber. Integendeel, ik geloof dat, als enkele sleutelreformaties worden doorgevoerd, dit beroep een grote sprong kan maken.
Factoren die kunnen bijdragen aan de groei van Publieke Relaties in Iran zijn:
-
de groei van het maatschappelijk middenveld en de toename van publieke bewustwording
-
de noodzaak van verantwoording en transparantie in governance
-
de noodzaak om te concurreren in de wereldhandel en een beter imago van Iran te presenteren
-
de opkomst van nieuwe technologieën zoals kunstmatige intelligentie, blockchain en de metaverse
-
de versterking van de private sector en vermindering van de staatsmonopolies
Digitale public relations en nieuwe technologieën
De komst van nieuwe technologieën heeft Publieke Relaties in Iran gedwongen zijn aanpak te herzien. Vandaag kan kunstmatige intelligentie helpen bij data-analyse en het creëren van doelgerichte content; blockchain kan vertrouwen en transparantie waarborgen; de metaverse kan een platform bieden voor evenementen en gedecentraliseerde trainingen. Als Publieke Relaties in Iran deze instrumenten correct gebruikt, kan het zich ontwikkelen van een traditionele eenheid naar een digitaal-georiënteerde instelling.
Publieke Relaties in Iran en datagovernance
Een van de opkomende wereldwijde trends is “datagovernance”; dat wil zeggen, besluitvorming gebaseerd op nauwkeurige en wetenschappelijke data-analyse. Publieke Relaties in Iran loopt hierin nog ver achter. De meeste PR-afdelingen vertrouwen nog steeds op oppervlakkige rapporten en persoonlijke relaties in plaats van data-analyse. Als we een heldere toekomst voor Publieke Relaties in Iran willen schetsen, moeten we het naar het datagestuurde domein brengen; gebruikmakend van dashboards, big data en kunstmatige intelligentie om het publiek dieper te begrijpen.
De rol van de private sector in de toekomst van Publieke Relaties in Iran
In tegenstelling tot de publieke sector ligt de belangrijkste hoop voor de toekomst van Publieke Relaties in Iran bij de private sector. Private bedrijven, vooral start-ups, zijn voor hun overleving gedwongen transparanter en eerlijker te zijn tegenover hun klanten, de samenleving en hun stakeholders. Deze noodzaak kan leiden tot professionelere PR. Maar het grote gevaar is dat ook de private sector in de val van enkel reclame kan trappen en PR enkel als marketinginstrument ziet. De heldere toekomst van Publieke Relaties in Iran hangt ervan af in hoeverre de private sector mensgerichtheid en verantwoording serieus neemt.
Publieke Relaties in Iran en het internationale imago
Public relations beperken zich niet tot het binnenland. In de moderne wereld heeft elke organisatie en elk land internationale public relations nodig. Publieke Relaties in Iran kan een sleutelrol spelen bij het correct en positief presenteren van het imago van Iran in de wereld. Tot nu toe is dit domein niet serieus genomen, maar gezien de internationale omstandigheden zal de toekomst van Publieke Relaties in Iran zonder een mondiale visie onvolledig zijn.
Publieke Relaties in Iran en de professionele toekomst van jongeren
Een ander belangrijk, maar weinig besproken onderwerp is de professionele toekomst van jongeren die de PR-sector betreden. Hoewel universiteiten veel afgestudeerden afleveren, leidt het gebrek aan stabiele banen en professionele structuren tot ontmoediging. Om motivatie en hoop bij de nieuwe generatie Publieke Relaties in Iran te behouden, moeten er professionele systemen, praktische trainingen en transparante carrièrepaden worden ontwikkeld.
Oplossingen: van vereniging naar structuur
Volgens mij is de belangrijkste stap om de situatie van Publieke Relaties in Iran te verbeteren het creëren van professionele eenheid en het versterken van de structuur. Hier spelen beroepsverenigingen een cruciale rol.
De Vereniging voor Public Relations kan grote veranderingen teweegbrengen door de volgende missies uit te voeren:
-
verdedigen van de professionele rechten van PR-medewerkers
-
verbeteren van gespecialiseerde vaardigheden en praktische trainingen
-
opzetten van een mediagegevensbank en contentdatabase
-
ontwikkelen van een charter van professionele rechten voor PR-medewerkers
-
het bevorderen van de oprichting van de “Nationale Organisatie voor Public Relations in Iran”
-
creëren van digitale platforms voor het aanbieden van professionele diensten
-
organiseren van festivals, trainingen en conferenties op nationaal en internationaal niveau
-
gebruik maken van nieuwe technologieën – AI, blockchain, NFT en metaverse – om PR te versterken
Toekomststudie van Publieke Relaties in Iran
De toekomst van Publieke Relaties in Iran is onvermijdelijk verbonden met drie fundamentele transformaties:
-
Beweging naar mensgerichtheid en sociale participatie om publiek vertrouwen te herstellen.
-
Digitalisering en datagestuurd werken om publieke opinie beter te analyseren en communicatie nauwkeuriger te beheren.
-
Internationalisering en aanpassing aan mondiale PR-standaarden.
Als deze drie transformaties tijdig en verstandig worden beheerd, kan Publieke Relaties in Iran een model voor de regio worden.
Conclusie
Vandaag staat Publieke Relaties in Iran op een punt dat zowel een kans als een bedreiging kan zijn. Als het op het oude pad doorgaat, blijft PR propagandistisch en eenzijdig en raakt het verder verwijderd van internationale standaarden. Maar als we herzien, profiteren van de capaciteiten van de private sector, nieuwe technologieën en professionele eenheid, dan wacht ons een heldere toekomst.
Als iemand die vele jaren in dit vakgebied actief is, geloof ik dat de overgang van propagandistische PR naar mensgerichte en wetenschapsgerichte PR de enige weg naar redding is. Publieke Relaties in Iran moet zich ontwikkelen van een eenvoudige uitvoerende eenheid tot een strategische en invloedrijke instelling in het nationale communicatiebeheer. Deze weg is moeilijk, maar haalbaar – mits er moed is in besluitvorming en ernst in uitvoering.
Als Publieke Relaties in Iran in de moderne wereld wil overleven, moet het uit de administratief-propagandistische schil breken en het brein van communicatie binnen organisaties en instellingen worden. Deze transformatie is moeilijk, maar mogelijk. Voorwaarde is moedige besluitvorming, verstandig gebruik van nieuwe technologieën en het creëren van echte professionele eenheid. Ik geloof dat de toekomst van Publieke Relaties in Iran niet ligt in de herhaling van het verleden, maar in innovatie, mensgerichtheid en professionaliteit.
Milad Zarei
Voorzitter van de Raad van Bestuur, Vereniging van Public Relations Professionals – Teheran / Iran