چرخ‌های اقتصاد دیجیتال ایران به کدام سمت می‌رود؟

بی‌اثر بودن فیلترینگ و رشد اقتصاد دیجیتال در کسب‌وکارهای کوچک

بازار ۳۱۸۸ همت تجارت الکترونیکی در کشور حدوداً معادل ۵۱ میلیارد دلار می‌شود که اگرچه هنوز با برخی کشورهای منطقه نظیر ترکیه فرق دارد اما واقعیت این است که نسبت به سالیان گذشته رشد کرده و به‌ نظر می‌رسد پس از وقفه‌ای که فیلترینگ در رشد و توسعه این موضوع داشت، حالا با بی‌اثر شدن تبعات آن مردم بار دیگر تجارت الکترونیکی را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده‌اند. در حال حاضر بر اساس آمارهای اعلام شده، سوشال کامرس نسبت به انواع تجارت الکترونیکی پیشی گرفته و کسب‌وکارهایی که در شبکه‌های اجتماعی فعال هستند توانستند پابه‌پای فروشگاه‌های اینترنتی رشد کنند.

آمارهایی نظیر رشد سه برابری مرسولات پستی در سال گذشته و نگاهی به برخی آمارهای منتشرشده از بخش خصوصی نشان می‌دهد فعالیت کاربران در شبکه‌های اجتماعی بیشتر و بیشتر شده و بر اساس میزان تراکنش‌ها و رشد آنها نیز می‌توان حدس زد اقتصاد در زیر پوست این صفحات اجتماعی با سرعت در جریان است. در حال حاضر بر اساس آمارها اقتصاد دیجیتال ۱۵ درصد تولید ناخالص داخلی اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهد. در ایران این عدد ۷.۸ درصد است. در ایران اقتصاد دیجیتال ۲.۵ برابر فرصت توسعه دارد. اگر این عدد را نسبت به جمعیت متعادل کنیم می‌تواند پنج برابر شود.

فرصت نقره‌ای ارتباط با سایر کشورها

خوشبختانه طی سال‌های اخیر با توسعه روابط بین‌الملل در کشورهای دوست، شرکت‌های دانش‌بنیان توانسته‌اند بازار خود را در حوزه اقتصاد دیجیتال در این کشورها پیدا کنند. در واقع نباید فراموش کرد که فرصت طلایی صادرات فناوری و تجارت الکترونیکی در ایران شاید از دست رفته باشد اما با فرض این موضوع، حالا فرصتی نقره‌ای به دست آمده که با روابط بین‌المللی بین ایران و کشورهای همسایه در حال پیاده‌سازی است. معاونت علمی ریاست‌جمهوری در سال گذشته پیش‌بینی کرد سهم بازار شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی در امسال به بیش از ۲۰۰ میلیون دلار برسد و به‌ نظر می‌رسد این شرکت‌ها بتوانند به‌راحتی پا را فراتر از این پیش‌بینی هم بگذارند.

حسی که مردم به اقتصاد دیجیتال دارند و علاقه‌مندی به سرمایه‌گذاری شرکت‌های فعال در این حوزه از مواردی است که این روزها به چشم می‌آید. استقبال مردم از نمایشگاه‌هایی چون الکامپ و حضور شرکت‌ها در این نمایشگاه به همراه بازدیدکنندگانی از دانش‌آموز گرفته تا قشرهای دیگر نشان می‌دهد موضوع اقتصاد دیجیتال موضوعی است که هم دولتی‌ها به آن علاقه دارند و هم خود مردم نسبت به آن حس خوبی دارند. در واقع گویا برخلاف انقلاب صنعتی چهارم که شکایت و انتقاد فراوانی از سوی برخی جوامع به‌ همراه داشت، انقلاب اقتصاد دیجیتال منتقد کمتری دارد و همگی نسبت به رشد آن حس خوبی جمعی دارند. پیدا شدن چنین حسی که بتواند بعد از مدت‌ها گروه‌های گوناگون و متنوعی از اقشار جامعه را با یکدیگر نزدیک و هم‌دل کند از معدود مواردی است که در این روزهای جامعه ایرانی یافت می‌شود و لگد زدن به مسیر رشد اقتصاد دیجیتال تنها می‌تواند شیرینی یک همت جمعی را زهرآلود کند.