ژنتیک عامل ارتباط بین ALS و بیماری پارکینسون
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که دارای انواع ژنتیکی نادر مرتبط با اختلالات مغزی دژنراتیو مانند بیماری پارکینسون هستند، در معرض افزایش خطر ابتلا به ALS نیز هستند.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، علاوه بر این، محققان دریافتند، داشتن این گونه‌های ژنتیکی خطر ابتلاء به ALS (اسکلروز جانبی آمیوتروفیک) با پیشرفت سریع‌تر و مرگ زودتر را افزایش می‌دهد.
نتایج نشان می‌دهد که قوی‌ترین ارتباط با بیماری پارکینسون بود. خطر ابتلاء به ALS در افرادی که دارای ژن‌های مرتبط با پارکینسون هستند ۳.۶ برابر بیشتر است.
دکتر «مایریزیو گراسانو»، محقق فوق دکترا و متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه تورین ایتالیا، گفت: «یافته‌های ما درک همپوشانی ژنتیکی بین ALS و این اختلالات دیگر را با تمرکز بر انواع نادر به جای عوامل ژنتیکی رایج گسترش می‌دهد.»
گراسانو گفت: «اگرچه شناسایی این گونه‌ها ممکن است درمان را تغییر ندهد، اما این دانش می‌تواند به پزشکان در شخصی‌سازی مدیریت آن بیماران کمک کند.»
محققان خاطرنشان کردند که این اولین مطالعه‌ای است که ALS، که به عنوان بیماری لو گریگ هم شناخته می‌شود، را با انواع ژنتیکی مرتبط با سایر اختلالات دژنراتیو مغز مرتبط می‌کند.
برای این مطالعه، محققان ژنتیک ۷۹۱ فرد مبتلا به ALS و ۷۵۷ فرد سالم را تجزیه و تحلیل کردند و به دنبال وجود ۱۵۳ ژن مرتبط با بیماری‌های دژنراتیو مغز بودند.
محققان دریافتند حدود ۱۸ درصد از بیماران ALS حداقل دارای یک نوع ژن با تأثیر بالا بودند و ۱۱ درصد دارای جهشی بودند که قبلاً کشف نشده بود.
در مقایسه، ۱۴ درصد از افراد سالم دارای یک نوع ژن و ۷ درصد دارای یک جهش جدید بودند.
به گفته محققان، این وضعیت نشان می‌دهد که افراد مبتلا به ALS احتمال بیشتری برای حمل جهش‌های ژنی مرتبط با سایر بیماری‌های مغزی دارند که ممکن است خطر ابتلاء به ALS را در آنها افزایش دهد.
به طور کلی، افرادی که یکی از این گونه‌های ژنی را دارند، ۳۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به ALS هستند. اگر جهش آنها قبلاً کشف نشده بود، خطر ابتلاء به آنها به ۸۰٪ افزایش می‌یابد.
نتایج نشان می‌دهد که ALS و سایر بیماری‌های دژنراتیو مغز به روش‌های مشابهی عمل می‌کنند.
دیدگاهتان را بنویسید