مخزن 85 درصد سالک ها در ایران موش های صحرایی هستند/کاهش قابل توجه موارد بروز سالک در کشور طی 15 سال اخیر

دکتر محمدرضا شیرزادی در گفتگو با وبدا، گفت: در 15 سال اخیر موارد بیماری در ایران به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است به طوری که در سال 1387 بالغ بر 26 هزار مورد سالک با میزان بروز 37 در هر 100 هزار نفر در ایران ثبت و گزارش شده است که این تعداد در سال گذشته به 8 هزار و 752 مورد با میزان بروز 10.4 در هر 100 هزار نفر رسیده است.

وی با بیان اینکه لیشمانیوز پوستی یا سالک یک بیماری انگلی و بومی ایران است که عامل آن گونه‌های لیشمانیا بوده و به وسیله پشه خاکی منتقل می‌شود، افزود: این بیماری معمولاً به ‌صورت زخم پوستی تظاهر کرده و ممکن است تا بیش از یک سال طول بکشد و محل اسکار آن تا پایان عمر باقی می‌ماند.

رییس اداره کنترل بیماری های مشترک میان انسان و حیوان وزارت بهداشت بااشاره به این که لیشمانیوز پوستی(سالک) در ایران به دو شکل است، ابراز داشت: شکل اول سالکی است که مخزن آن انسان است و به طور نادر سگ ها هم مبتلا می شوند که بیشتر در شهرهای مشهد، کرمان و بم شایع است.

وی در خصوص دومین شکل سالک در ایران با مخزن موش های صحرایی، گفت: این نوع سالک در استان های اصفهان، فارس، خوزستان، کرمان، گلستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، بوشهر، هرمزگان، سمنان، سیستان و بلوچستان، یزد، ایلام و مناطق دیگری شایع بوده و به صورت بیماری بومی آن مناطق است.

شیرزادی با بیان این که 85 درصد موارد لیشمانیوز پوستی(سالک) در ایران از نوعی است که موش های صحرایی مخزن آن هستند، گفت: البته بیماری سالک همچنان در ۱۹ استان کشور آندمیک(بومی) است. انتقال بیماری بالقوه در 150 شهرستان از استان های آلوده صورت می گیرد.

وی با تاکید بر اینکه ساکنان در شهرستان های در معرض خطر و همچنین مسافران به این شهرها بایستی مراقبت باشند که مورد گزش پشه خاکی قرار نگیرند، روش های پیشگیری از سالک را چنین برشمرد: استفاده از پشه بند، توری و پرده بهداشتی(منافذ ریز و آغشته به حشره کش) به خصوص در هنگام غروب و در طول شب، نریختن زباله ها و نخاله های ساختمانی در اطراف منازل، استفاده از لباس های کاملاً پوشیده با آستین های بلند و شلوار بلند به خصوص هنگام غروب و در طول شب.

رییس اداره کنترل بیماری های مشترک میان انسان و حیوان وزارت بهداشت در ادامه این موارد را چنین توضیح داد: استفاده از پمادهای دورکننده حشرات به خصوص در هنگام غروب و در طول شب، نرفتن به مناطق آلوده در هنگام غروب و در طی شب، نگهداری نکردن دام ها در نزدیکی محل سکونت، مراجعه به مراکز بهداشتی در صورت بروز هر ضایعه مشکوک (هر ضایعه که بیش از 10 روز طول کشیده باشد) به خصوص اگر سابقه مسافرت وجود داشته باشد.

دکتر شیرزادی در پایان با بیان این که در صورت ابتلای فرد به سالک، تکمیل دوره درمانی ضروری است، بر رعایت پانسمان محل زخم تا زمان بهبود به نحوی که روی زخم باز نباشد.، تاکید کرد