ورزش همگانی و سلامت روان نقش مهمی در ارتقای سلامت

متخصص طب ایرانی، در پنجمین روز از هفته سلامت با موضوع «ورزش همگانی، سلامت همگانی»، به تشریح اهمیت ورزش همگانی و سلامت روان و حفظ و ارتقای سلامت پرداخت.
به گزارش خبرگزاری مهر، مرضیه بیگم سیاهپوش، پزشک و متخصص طب ایرانی، با اشاره به اهمیت ورزش در سلامت بدن؛ اظهار داشت: فعالیت بدنی (Physical Activity) به هرگونه حرکت بدن که توسط عضلات اسکلتی تولید شده و منجر به مصرف انرژی میشود اطلاق میگردد مانند انجام کارهای خانه؛ و زمانی که برنامههای تمرینی حالت هدفمند و ساختاریافته به خود بگیرند، به عنوان “فعالیت ورزشی (Exercise)” شناخته میشوند که شامل پیادهروی، دوچرخهسواری، شنا و … هستند. در مقابل،” ورزش “(Sport) فعالیتی ساختارمند، سازمانیافته و با قوانین مشخص است که اغلب با هدف رقابت، کسب مهارت، یا برنده شدن انجام میشود.
سیاهپوش تاکید کرد: فعالیت بدنی منظم یکی از مهمترین عوامل پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر مانند بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت نوع ۲، چاقی، پرفشاری خون و برخی سرطانهاست. مطالعات نشان دادهاند که حتی رعایت حداقل میزان توصیهشده فعالیت بدنی میتواند خطر ابتلاء به این بیماریها را کاهش دهد.
وی یادآور شد: فعالیت بدنی نهتنها سلامت جسمی، بلکه سلامت روانی را نیز بهبود میبخشد و در کاهش اضطراب و استرس مؤثر است.
این متخصص طب ایرانی تصریح کرد: بر اساس دیدگاه حکیم بوعلی سینا، فعالیت ورزشی گام نخست در حفظ و ارتقا سلامتی در بالغین است که با مکانیسمهای متعددی در بدن عمل میکند. بر همین اساس دستورالعملهای جالبی در طب ایرانی برای داشتن یک فعالیت ورزشی متناسب با شرایط افراد وضع شده است. برای مثال، هر فرد باید از حد مناسب فعالیت ورزشی برای خود آگاه باشد؛ در گروههای مختلف سنی و نیز در شرایطی مانند بارداری و در بیماریهای خاص، نوع فعالیت ورزشی، شدت و مدت آن باید کاملاً هوشمندانه و متناسب با شرایط افراد انتخاب شود. اثرات و فواید فعالیتهای ورزشی از دیدگاه طب ایرانی قابل تقسیم بندی در دو دسته فواید جسمی و اثرات روحی روانی است.
وی افزود: با توجه به افزایش میانگین سنی جامعه، پیشبینی میشود که در دهههای آینده بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را سالمندان تشکیل دهند. این گروه، به دلیل تغییرات فیزیولوژیک ناشی از سن، مستعد کاهش قدرت عضلانی، اختلالات تعادلی، بیماریهای مزمن و افسردگی هستند. ورزش همگانی، خصوصاً برنامههای طراحیشده متناسب با نیازهای سالمندان (مانند تایچی، تمرینات تعادلی، حرکات نرمشی در گروه) نقش بسیار مؤثری در حفظ استقلال عملکردی، افزایش طول عمر سالم، کاهش وابستگی به دیگران و ارتقای کیفیت زندگی دارد.
وی ادامه داد: طبق توصیههای سازمان جهانی بهداشت و کالج آمریکایی پزشکی ورزشی، هر فرد بالغ نیازمند حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه فعالیت با شدت بالا در هفته است. همچنین انجام تمرینات مقاومتی دو جلسه در هفته و فعالیتهای تعادلی مانند یوگا و تایچی، بهویژه برای سالمندان، ضروری است.
سیاهپوش با اشاره به اهمیت ورزش همگانی خاطرنشان کرد: ورزش همگانی بر مشارکت پایدار افراد جامعه بدون تأکید بر رقابت استوار است و فوایدی چون کاهش هزینههای درمانی، افزایش نشاط عمومی و بهبود تعاملات اجتماعی دارد.
وی تاکید کرد: در جوامع کمتحرک، هزینههای درمانی بسیار بالاتر است، درحالی که ورزش همگانی با کاهش بار بیماریها و مصرف دارو، نقش کلیدی در بهینهسازی هزینههای سلامت عمومی ایفا میکند.
این پزشک متخصص افزود: ورزش همگانی میتواند یک ابزار فرهنگی و اجتماعی باشد که با تقویت پیوندهای خانوادگی، ایجاد روحیه مشارکت، و افزایش تعاملات چهرهبهچهره، منجر به ارتقا کیفیت زندگی میشود. شرکت در فعالیتهای گروهی مانند پیادهروی خانوادگی و دوچرخهسواری در پارکها یا برنامههای شهری ورزشی باعث ایجاد فضای مثبت، امیدبخش و نشاطآور در بافت اجتماعی شده، سلامت روان افراد را بهبود میبخشد.
وی با اشاره به افزایش میانگین سنی جامعه، افزود: پیشبینی میشود که در دهههای آینده بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را سالمندان تشکیل دهند. این گروه، به دلیل تغییرات فیزیولوژیک ناشی از سن، کاهش قدرت عضلانی، اختلالات تعادلی، بیماریهای مزمن و افسردگی هستند. ورزش همگانی، خصوصاً برنامههای طراحیشده متناسب با نیازهای سالمندان (مانند تایچی، تمرینات تعادلی، حرکات نرمشی در گروه) نقش بسیار مؤثری در حفظ استقلال عملکردی، افزایش طول عمر سالم، کاهش وابستگی به دیگران و ارتقای کیفیت زندگی دارد.
ورزش همگانی نه تنها برای بهبود وضعیت جسمانی بلکه برای تقویت سلامت روان نیز تاثیرات فوقالعادهای دارد. در دنیای امروزی که مشکلات روحی و روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی به دغدغههای اصلی بسیاری از افراد تبدیل شده، ورزش همگانی و سلامت روان به عنوان یک راهکار پیشگیرانه و درمانی مطرح شده است.
تحقیقات علمی نشان میدهند که ورزش میتواند به طور قابل توجهی سطح هورمونهای استرس را کاهش داده و با آزادسازی اندورفین، احساس خوشایندی را در افراد ایجاد کند. این هورمونها به بهبود خلق و خو، کاهش احساس اضطراب و افسردگی کمک میکنند. علاوه بر این، ورزش همگانی به افراد این امکان را میدهد که در محیطی اجتماعی فعالیت کنند، که خود عامل تقویت روابط اجتماعی و کاهش احساس تنهایی است.
ورزش همگانی و سلامت روان با ایجاد تغییرات مثبت در سطح فیزیکی و روانی، میتواند عملکرد مغز را تقویت کرده و حافظه و تمرکز را بهبود بخشد. این امر باعث افزایش توانایی افراد در مقابله با چالشهای روزمره و بهبود کیفیت زندگی میشود. فعالیتهای ورزشی گروهی نیز میتوانند به تقویت انگیزه و احساس تعلق اجتماعی کمک کرده و به ایجاد حس موفقیت و رضایت شخصی در افراد منجر شوند.
دیدگاهتان را بنویسید