فرشته ای به نام مادر بر بالین کودکان مبتلا به سرطان
مدیر بخش خدمات حمایتی مؤسسه خیریه محک، درباره نقش حمایتی مادران از کودکان مبتلا به سرطان، توضیحاتی داد.
به گزارش خبرنگار مهر، مادران، به جرأت مهم‌ترین افرادی هستند که در طول فرآیند درمان، در کنار کودکان مبتلا به سرطان حضور دارند. ارتباط حسی و عاطفی بین کودکان و مادران، یکی از قوی‌ترین ارتباط‌های انسانی است و جان هر دو را به هم وصل می‌کند؛ ممکن است مادر درد بیماری را حس نکند، اما رنجی که او در طول فرایند درمان تحمل می‌کند، بسیار بیشتر از کودک است. مادر نه فقط درد جسم را، بلکه انبوه مشکلاتی را تحمل می‌کند که به واسطه بیماری فرزندش پیش می‌آید.
ندا دادخواه مدیر بخش خدمات حمایتی مؤسسه خیریه محک در این باره گفت: حمایت از خانواده‌ها در کنار درمان فرزندشان، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های محک است. پایش سلامت روانی خانواده در مواجهه با بحرانی مانند سرطان فرزند، یکی از مهم‌ترین اقدامات محک در طول فرایند درمان محسوب می‌شود. واحد خدمات حمایتی همواره در تلاش است تا پس از ارزیابی‌های انجام شده، نقش به سزایی در عبور از فرایند سوگ و شوک مواجه با بیماری و رسیدن به پذیرش و بهبود شرایط ایفا کند.
وی با بیان آنکه طبق دستورالعمل وزارت بهداشت (جز در مواردی استثنا) در طول بستری در بیمارستان، مادران می‌بایست همراه کودک باشند، افزود: بر همین اساس تمرکز خدمات حمایتی محک بر مادران، بیشتر از پدران حس می‌شود. در محک تلاش می‌شود تا پدران به نقش اصلی خود در خانواده بپردازند و مراقبت از سایر فرزندان و همچنین تأمین هزینه‌های غیردرمانی خانواده را بر عهده بگیرند.
داده خواه ادامه داد: بر همین اساس مادران در مراقبت از کودک مبتلا به سرطان در خط مقدم مبارزه با این بیماری قرار دارند. آنها مسئولیت‌های مختلفی را به عهده می‌گیرند؛ حضور مداوم در بیمارستان به عنوان همراه، مدیریت داروها، هماهنگی وقت معاینه‌های پزشکی و مدیریت روند درمان. آنها شرایطی را فراهم می‌کند که فرزندشان تا حد امکان آسوده‌ترین شرایط فیزیکی را تجربه کند، نسبت به علائم بیماری کودک هشیار هستند و همواره در تلاشند تا محیطی محبت‌آمیز برای فرزندانشان فراهم کنند. همه این امور به فرآیند بهبودی کمک شایانی می‌کند.
مدیر خدمات حمایتی محک گفت: مادران در مسیر درمان سرطان فرزندشان، عشق بی‌قید و شرط و حمایت عاطفی فراوانی را نثار کودک خود می‌کنند. آنها آرامش و احساس امنیت را در طول روش‌های درمانی دشوار، دوره بستری و دوره‌های بازیابی فراهم می‌کنند. حضور و گرمای آغوشِ مهربان آنها، اضطراب، ترس و استرس را در کودکان کاهش می‌دهد و حس در کنترل بودن شرایط و امنیت را در فرزندانشان پدید می‌آورد.
دیدگاهتان را بنویسید