تنها 10 درصد از سرنگ ها مصرف سرمی دارند/ ایران ارزان ترین سرنگ را دارد

خدایار عینی در گفت و گو با خبرنگار ریان مصرف کل سرنگ در کشور را عددی نزدیک به یک میلیارد دانست و ادامه داد: تنها 20 درصد از این عدد در داروخانه ها سرنگ دست بیمار داده می شود و 80 درصد آن در بدنه بیمارستانی و کلینیک های رسمی است. بنابراین 20 درصد این عدد 200 میلیون می شود (این عدد تنها در مورد سرنگ ریز 2.5 است که در داروخانه ها توزیع می شود چون سرنگ درشت در داروخانه ها نیست ) و از این عدد تنها 10 درصد مصرف سرمی دارد و 90 درصد مصرف تزریق به بدن بیمار را دارد؛ از نظر بهداشتی هم نمی توان با یک سرنگ دو یا چند آمپول را وارد بدن بیمار کرد و طبق استانداردها این کار ممنوع است.

وی افزود: بنابراین  20 میلیون سرنگ ممکن است دست بیمار داده شود که مصرف سرمی داشته باشد. میانگین قیمت سرنگ ریز 2500 تومان است بنابراین 20میلیون در 2500 می شود 50 میلیون که وقتی تقسیم بر هزار و پانصد داروخانه کشور شود به ازای هر داروخانه ی 3 هزار تومان را می توان در نظر گرفت. بنابراین صحبت 3 هزار تومان در سال برای یک داروخانه است آیا از نظر شما سه هزار تومان عددی است که داروساز برایش مهم باشد؟ باید بدانیم از سرنگ، به دلیل حجیم بودن و ارزان بودن استقبالی در سلف داروخانه نمی شود و سرانه مصرف سالیانه سرنگ (در تمامی مدل ها، داروخانه ای، بیماستانی ، دیابتی و…) در ایران به ازای هر نفر 10 عدد است.

دبیر سندیکای سرنگ ایران در پاسخ به این سوال که آیا داروخانه موظف است به ازای هر آمپول یک سرنگ به بیمار بدهد گفت: طبق استانداردهای ملی و بین المللی داروخانه باید یه ازای هر آمپول یه سرنگ به بیمار بدهد حال خود بیمار می تواند بگوید که سرنگ را لازم ندارد.

عینی در پاسخ به این سوال که آیا تمامی سرنگ مصرفی ما تولید داخل است و یا سرنگ وارداتی هم داریم اظهار کرد: تمام سرنگ تولید داخل است و یک عدد سرنگ وارد کشور نمی شود. در این صنعت 18 شرکت خصوصی و دو شرکت دولتی فعالیت دارند. تمام سرنگ ها با مواد اولیه پتروشیمی تولید می شود و به همین دلیل ایران یکی از ارزان ترین سرنگ ها را دارد .

وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان ممنوعیت فروش سرنگ وجود ندارد در این شرایط تزریقات هم در شرایط استاندارد تری انجام شود گفت: در این خصوص باید به دو مساله توجه کرد یکی آنکه بیماری سرنگ خود را از داروخانه تهیه می کند که به تزریقات آگاه است از طرف دیگر ما در ایران از خدمات سرپایی استقبال می کنیم و لزومی هم ندارد که بیمارستان ها را برای انجام تزریقات شلوغ تر کنیم.

دبیر سندیکای سرنگ ایران  ادامه داد: در برخی کشورها مثل چین به دلیل جمعیت بالا و ترس از اعتیاد تزریقی این قانون وجود دارد و نمی توان سرنگ را از داروخانه تهیه کرد اما در کشور ما این موضوع اولویت نیست و ما در سال های قبل که موضوع هپاتیت و ایدز  را در کشور به صورت جدی داشتیم تصمیم بر آن شد تا با عرضه سرنگ رایگان این آمار را کاهش دهیم و موفق هم بودیم.

عینی با اشاره به اینکه باید به موضوعات مهم تر در این صنف پرداخت گفت: یکی از موضوعات مهم ما این است که ظرفیت 3 میلیاردی در کارخانه های کشور ایجاد شده است و ما به دلیل تحریم ها از یک سوم آن یعنی یک میلیارد آن استفاده می کنیم و ما ما در این نقطه باخته ایم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا سرنگ های ما قابلیت صادرات دارند تاکید کرد: بله ما از بیست سال گذشته بزرگترین صادرکننده خاورمیانه بودیم اما در حال حاضر به دلیل تحریم ها و مشکلات و فشارهای بانکی با مشکلات فراوانی رو به رو هستیم. تاجر ما باید ارز آزاد بگیرد و ارز دولتی به آن تعلق نمی گیرد و این یعنی 15 درصد اختلاف قیمت؛ به همین دلیل ترجیح می دهد کالای خود را  از کشور دیگر تهیه کند .

عینی حضور دو شرکت دولتی در این صنف را مورد انتقاد قرار داد و گفت: طبق اصل 44 قانون اساسی شرکت دولتی باید در کالاهایی که اشباع است یا خارج شود یا تغییر خط تولید بدهند و یا به بخش خصوصی واگذار کنند در غیر اینصورت به بخش خصوصی آسیب وارد خواهد کرد و ما در این صنعت هم با این آسیب مواجه هستیم چرا که در هیچ کار اقتصادی شرکت دولتی نمی تواند با بخش خصوصی حرف مشترک و همخوانی داشته باشد .

انتهای پیام